صمیمیت در زندگی زناشویی به تقویت رابطه همسران بسیار کمک می کند. ? نفر که با هم ازدواج می کنند باید بدانند که از این پس همسر آنها نزدیک ترین فرد به آنهاست و می توانند تمام عواطف، احساسات، نظرها و حتی عقاید شخصی خود را با او در میان بگذارند...
درواقع در میان گذاشتن مسایل مختلف با هم، باعث نزدیک شدن روابط می شود و کم کم صمیمیت را بین زوجین به وجود می آورد. از آنجا که هرکدام از ما تیپ شخصیتی خاصی داریم، می توانیم برای ایجاد این صمیمیت ها نوع خاصی از گفتار و حرکات را که برای خودمان و طرف مقابلمان جذاب باشد، انتخاب کنیم.
صمیمی بودن باعث می شود فاصله بین همسران کم و کمتر شود و اگر درست عمل کنند و از نظر شخصیتی و روانی سالم باشند، هرگز با این صمیمیت مشکلی بین آنها پیش نمی آید.
بسیار دیده شده که وقتی این صمیمیت به وجود نمی آید، فرد به دلیل فاصله ای که با همسر خود پیدا کرده ، برای درددل و ارضای نیازهای عاطفی خود به دیگران روی می آورد و به جای همسرش به افراد خانواده، دوستان یا همکاران نزدیک می شود و این می تواند آسیب رسان باشد. آنچه باید بین او و همسرش در تلخی و شیرینی روزگار همانند یک راز در دلشان بماند، بین همه پخش می شود و هرکس می تواند از آنها سوءاستفاده کند. پس درمورد اینکه باید صمیمیت بین زن و شوهر وجود داشته باشد، شکی نیست اما نکته هایی وجود دارد که دانستن آنها الزامی است:
? مرز صمیمیت را بشناسید
اول باید تعریف صمیمی بودن را بدانید. صمیمیت یعنی اینکه بتوانید بدون هیچ ترس و محدودیتی نظر و عقاید خود را به همسرتان بیان کنید و یک رابطه عمیق عاطفی را توأم با حس امنیت برقرارکنید. برای ایجاد این صمیمیت نوع الفاظ و واژگانی که افراد استفاده می کنند، نقش مهمی دارد.
بیشتر زن و شوهرها برای ایجاد صمیمیت از الفاظ محبت آمیز و خودمانی استفاده می کنند اما باید بین صمیمی صحبت کردن و رها صحبت کردن تفاوت قائل شد. اینکه به بهانه صمیمی بودن از هر لفظی که به زبان می آید بدون توجه و فکر استفاده شود، واقعا خطرناک است. همواره باید توان بازداری خود را حفظ کنید. شما و همسرتان هر چقدر هم با یکدیگر صمیمی باشید، نباید حتی وقتی تنها هستید با یکدیگر بی ادبانه صحبت کنید.
آنچه مرز بین صمیمیت و رها صحبت کردن را از بین می برد، گاهی با برخی شوخی های روزمره و در اصطلاح «کل کل کردن ها» آغاز می شود. این شوخی ها ادبیات محاوره ای خاص خود را دارند و بین برخی از نوجوانان و دوستان در کوچه و خیابان ردوبدل می شود و بیانگر شخصیت نازل اجتماعی است. استفاده از این الفاظ اصلا در شأن روابط زن و شوهرها نیست و حرمت ها را از بین می برد.
شاید دیده باشید در فیلم و سریال ها در گفتار شخصیت های نازل داستان الفاظی مثل «بشین?بابا» «برو بابا، حال نداری!» و... وجود دارد ولی هرگز یک استاد دانشگاه یا شخص موجه با این لحن و ادبیات صحبت نمی کند. شاید همسران ابتدا به شوخی این کلام را به کار برده باشند اما با تکرار آن، چنان عنان کار از دست می رود که باورشان نمی شود.
به عقیده کارشناسان اشکالی ندارد که شما و همسرتان گاهی در رابطه سالم و توأم با صمیمیت و محبت خود برای تغییر فضا و سرگرمی و برای شوخی، کودک درون خود را بیدار کنید و برای چند دقیقه اختیار خود را به او بدهید و با لحن بچگانه صحبت کنید اما باید توجه داشته باشید این نوع شوخی ها یا لحن صحبت نباید در زندگی شما دایمی شود زیرا مضراتی دارد چون وقتی ?فرد بالغ بخواهند با کودک نابالغ درونی خود با هم رابطه داشته باشند، به صورت افسارگسیخته و با فکری نابالغ با هم صحبت می کنند. درصورتی که فرزندانی هم در این زندگی باشند، به شدت تربیت و الگوپذیری آنها به خطر می افتد.
? همه غریبه اند، حتی کودکانتان
به یاد بسپارید فقط زمانی که با همسرتان تنها هستید، اجازه دارید کودک درون خود را بیدار کنید تا این ? کودک با هم ارتباط برقرارکنند و از قالب جدی روزمره خارج شوند. هرگز نباید این نوع رابطه کودکانه که بین شما و همسرتان است، در میان جمع دیده شود. هیچ کس حتی فرزندان شما نباید شاهد رفتارهای کودکانه شما با همسرتان باشند.
این رفتار و گفتار کودکانه در حضور فرزندان، شاید در ابتدا برای آنها جالب باشد اما در صورت تکرار آن، یک هویت دیگر از والدین برای فرزندان شکل می دهد که این هویت جدید در جایگاه مدیریتی خانواده قرار ندارد. فرزندان با دیدن این رفتارهای کودکانه شما حرمتی برایتان قائل نخواهند شد و در موقعیت های جدی جایگاه والد بودن شما آسیب خواهد دید.
? مراقب باشید و افراط نکنید
در زندگی پر از استرس امروز، شوخی و تفریح از نیازهای یک زندگی محسوب می شود. اینکه گاهی از قالب جدی روزمره خارج شویم، خیلی هم خوب است اما دقت کنید این قالب کودکانه و سرگرم کننده به یک عادت تبدیل نشود. شما باید بتوانید از لحظات تنهایی ? نفره تان لذت ببرید و سپس از این قالب خارج شوید و در موقعیت های جدی زندگی رفتارهای سنجیده بروز دهید.
حتی توصیه می کنم تلاش کنید وقتی قصد دارید با یکدیگر شوخی و کودکی کنید، یک کودک بامزه و شیرین زبان باشید نه یک کودک شرور و لجباز و بی ادب. متاسفانه در بین مراجعان گاهی با زوجینی مواجه می شویم که چنان در قالب آن کودک لجباز شرور و بداخلاق خود فرو می روند که نه تنها هیچ جذابیتی برای همسرشان ندارند بلکه با رفتارها و گفتارهای خاص خود باعث رنجش او می شوند و کدورت های جدی بینشان ایجاد می شود.
فرورفتن در قالب کودکانه می تواند شرایطی برای تفریح دوطرفه و فرار از قالب جدی و بالغ روزمرگی باشد اما به شرطی که آن کودکی بامزه و شیرین زبان در وجود زوجین بیدار شود. گاهی زوجین آنقدر در این رفتارها غرق می شوند که به آن عادت می کنند و بدون اینکه متوجه باشند، در حضور دیگران در مواجهه با همسر خود به همان قالب کودکانه فرو می روند، درحالی که با دیگران درست و شایسته رفتار می کنند و در توجیه رفتار خود می گویند که عادت کرده ام.
اجازه ندهید این تفریح کوتاه مدت و لذت بخش دو نفره که باید در حریم شخصی شما کنترل شود برایتان به عادتی ناپسند تبدیل شود. این عادت ها باعث مستأصل شدن شما و همسرتان می شود و فرار از این قالب را برایتان بسیار سخت می کند. وقتی با این زوج ها صحبت می کنیم، متوجه می شویم که نه تنها دیگر لذتی عاید آنها نمی شود بلکه درحقیقت به این نوع برقراری ارتباط با یکدیگر مبتلا شده اند.
رعایت حد تعادل نشانه سلامت عقلی و بلوغ ماست. هرگز نباید به دلیل ترس از طرد شدن و اینکه مبادا استفاده از شیوه رفتار و گفتار خاصی باعث از بین رفتن حرمت ها و مرزهای احترام شود با برخی رفتارهای جدی و بالغانه بین خود و همسرتان فاصله ایجاد کنید. همه ما می توانیم یک رابطه سالم با چارچوب صمیمیت، محبت، احترام به علاوه چاشنی شوخی های کودکانه داشته باشیم و از زندگی مشترک خود لذت ببریم.